Afscheidsinterview Neil: “Brugge heeft Villa Bota nodig”

Begin volgend jaar ruilt Neil Haesebrouck de wildernis van het Astridpark voor de jungle van Zuid-Oost Azië. Sinds hij vier geleden begon als coördinator bij de Brugse jongerenradio, zorgde hij ervoor dat Villa Bota meer dan ooit een plek was waar iedereen welkom was. Al ziet hij zichzelf, ondanks dat, niet als een geslaagde radiocoördinator …

Neil: “Eerlijk gezegd: als mijn doelstelling was om jongeren te leren radiomaken, schoot ik allicht te kort. Ik heb veel andere kwaliteiten, maar misschien ben ik nooit een goeie radiocoördinator geweest, in de strikte zin van het woord.”

Mogen we het daar oneens mee zijn? Villa Bota leeft als nooit tevoren.

Neil: “Ik bedoel vooral dat een échte radiocoördinator – met nadruk op radio – een netwerk heeft binnen het radiocircuit, ervoor zorgt dat er workshops radiomaken georganiseerd worden, leert meedenken over radioformats en jongeren leert hoe ze nummers aan en afkondigen.”

Je hebt hier wel dingen in gang gestoken. En mensen samengebracht.

Neil: “Daar ben ik zeker trots op. Toen ik hier begon zag ik Villa Bota vooral als een plek om radio te maken. Gaandeweg zag ik in dat het veel meer is dan een medium. Radio is als een haardvuur waarrond jonge muziekliefhebbers verzamelen. Vanuit die verbondenheid is veel mogelijk zonder dat je er heel veel energie in hoeft te investeren. Het mooiste voorbeeld zijn onze barnights, elke maandagavond. We zetten de deuren open, geven het podium aan een bandje voor een try-out concert, en Villa Bota zit telkens vol zonder promo daarrond te moeten maken.”

Voor je tijd hier, maar ook nog naast je job, organiseerde je veel evenementen.

Neil: “Het is altijd mijn ambitie geweest om Brugge interessanter te maken. Voor jongeren, voor muziekliefhebbers, voor iedereen eigenlijk. Ik heb heel veel gegeven vanuit die overtuiging. Op een gegeven moment bereikt dat zijn limiet, en wil je even de rust opzoeken om goed te kunnen nadenken wat je zelf wil. Onder meer daarom zal het deugd doen om Brugge enkele maanden om te ruilen voor Zuid-Oost Azië. Eventjes ‘niet Neil van Villa Bota’ zijn, zal me deugd doen.”

Villa Bota blijft gelukkig wel bestaan, met een nieuwe coördinator. Heeft Brugge Villa Bota nodig?

Neil: “Absoluut. Zonder Villa Bota zouden veel minder initiatieven ontstaan. Jongeren ontmoeten elkaar in de studio of tijdens bar nights en ontdekken dat ze gemeenschappelijke interesses hebben. Zo kiemen de ideeën om samen een bandje te beginnen, hier iets te organiseren of nieuwe samenwerkingen te beginnen. Villa Bota is een veilige haven omdat de community je grootste supporters en raadgevers zijn.”

Welke rol speelt het medium radio daarin?

Neil: “Ik ben alleen maar meer verliefd geworden op radio. Het is een bron van informatie, vertier, nieuwe muziek en samenhorigheid. Men zegt vaak dat jongeren steeds minder voeling hebben met radio – ook hier zijn meer dj’s dan radiomakers – maar ik denk dat ik er toch in slaagde om onze community samen te brengen om radio te maken, om muziek te delen en goeie gesprekken op gang te brengen.”

Welk moment uit je Villa Bota-carrière zal je het meeste bijblijven?

Neil: “Voor kunstenfestival KONVOOI hebben we een boot op een kar gezet en samen met enkele radiomakers versleurd door de stad naar de Entrepot-site. Een loodzware taak. En net daarom was het veelzeggend dat ik amper moest vragen om mij te helpen. Ik besefte daardoor hoeveel Villa Bota voor hen betekent.”

Geen Villa Bota zonder muziek. Welke muzikale ontdekking die je hier gedaan hebt, zal je blijven koesteren?

Neil: “Ik weet nog goed dat ik buiten zat, in het Astridpark, en plots weerklonk een uitgesponnen instrumentaal gitaarnummer vanuit de studio – de perfecte soundtrack bij dat moment. Het bleek ‘Bad Timing’ van Jim O’Rourke te zijn. Dankzij radiomaker Christophe ben ik sindsdien fan van Jim O’Rourke.”

Tot slot: welke raad zou je je opvolger zeker willen meegeven?

Neil: “Doe het met hart en ziel, maar neem net daarom ook voldoende tijd voor jezelf.”